Στο σώμα ενυπάρχει μια ιδιαίτερη ζωτική δύναμη, η φύσις. Από αυτή τη δύναμη εξαρτάται η συντήρηση, η ανάπτυξη αλλά και η θεραπεία του σώματος, καθώς και η επαναφορά του από την παθολογική κατάσταση στη φυσιολογική. Αυτή είναι και η μεγαλοφυέστερη σύλληψη της διάνοιας του Ιπποκράτη, ο οποίος δικαιώνεται σήμερα από τις σύγχρονες απόψεις περί υγείας και ισορροπίας του βιο-ενεργειακού δυναμικού του οργανισμού. Άλλωστε, ο Ιπποκράτης δεν εντοπίζει τη νόσο στα όργανα. Θεωρεί πως ο οργανισμός νοσεί συνολικά και ότι το πρόβλημα εκδηλώνεται στο ασθενέστερο όργανο, για αυτό και χρειάζεται να τύχει θεραπευτικής φροντίδας συνολικά το σώμα και η ψυχή.

Η λέξη ασθενής αποτελείται από το στερητικό α, που σημαίνει μειώνω, αποστερώ,και τη λέξη σθένος = δύναμη, ενέργεια. Χρειάζεται, λοιπόν, να βρεθεί τρόπος να επανέλθει η ενέργεια που μειώθηκε, είτε με τη διατροφή (αλλαγή, μείωση ή αύξηση), είτε με την κίνηση (ευχάριστοι περίπατοι), είτε μ’ ένα ευχάριστο περιβάλλον, είτε με τη μουσική, είτε με την άσκηση, είτε με αλλαγή του τρόπου σκέψης, είτε με αλλαγή του τρόπου ένδυσης κλπ. Έτσι βοηθιέται η έμφυτη δυνατότητα αυτοΐασης, ώστε να επανέλθει η ενέργεια του οργανισμού στα φυσιολογικά επίπεδα, ανεβάζοντας το ανοσοποιητικό σύστημα ώστε από μόνος του ο οργανισμός να ιαθεί (αυτοΐαση). Πράγμα που κάνει κατά κάποιο τρόπο η Ομοιοπαθητική αλλά και η ολιστική Ιατρική, η οποία ασχολείται με τον Άνθρωπο ως σύνολο, αντιμετωπίζοντας έτσι τον ασθενή με μια εντελώς διαφορετική προοπτική προκειμένου να τον θεραπεύσει.

«Η υγεία δόθηκε στον άνθρωπο από τη Φύση, η οποία δεν μεταχειρίζεται ξένα στοιχεία, αλλά κάποια αρμονία μεταξύ πνεύματος, ζωικής δύναμης και υλικής κατεργασίας χυμών».

Μετά από 2.500 χρόνια ο Γερμανός επιστήμονας Otto Warburg Heinrich (1883 – 1970) έρχεται να επιβραβεύσει τον ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ και να αποδείξει πως η αιτία του καρκίνου είναι ο μη φυσιολογικός τρόπος ζωής.

Εξήγησε ότι οι κύριες αιτίες για τον καρκίνο είναι η μη-φυσιολογική διατροφή, δηλαδή η κατανάλωση ανθυγιεινών τροφών που δημιουργούν όξυνση του σώματος, καθώς και η σωματική αδράνεια, που δημιουργεί επίσης ένα όξινο περιβάλλον το οποίο τροφοδοτείται ανεπαρκώς με οξυγόνο.

Για την έρευνά του αυτή και τα συμπεράσματά της λαμβάνει το βραβείο Νόμπελ το 1931.

«Η οξύτητα και η έλλειψη οξυγόνου είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος» δήλωσε ο γιατρός Warburg. «Αν το σώμα σας είναι πολύ όξινο, θα στερείται αυτομάτως το οξυγόνο. Με την έλλειψη οξυγόνου, θα έχετε ένα όξινο σώμα. Όξινο περιβάλλον είναι στην πραγματικότητα ένα περιβάλλον χωρίς οξυγόνο».

«Αν αφαιρέσουμε το 35% του οξυγόνου από ένα υγιές κύτταρο, μετατρέπεται σε καρκίνο σε μόλις δύο ημέρες», εξήγησε ο γιατρός Warburg.

Τα καρκινικά κύτταρα μπορούν να ζήσουν σε αναερόβιο περιβάλλον, δηλαδή χωρίς οξυγόνο, τα φυσιολογικά κύτταρα πεθαίνουν. Αυτό είναι ένας κανόνας χωρίς καμία εξαίρεση. Αν θέλετε να σκοτώστε τα καρκινικά κύτταρα δώστε τους ένα περιβάλλον πλούσιο σε οξυγόνο.

«Από τι, όμως, εξαρτάται η οξύτητα ή η αλκαλικότητα του αίματος;» θα ρωτούσατε.
Και η απάντηση του ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ έρχεται απλά: από την τροφή την οποία καταναλώνουμε, το περιβάλλον που ζούμε, το νερό που πίνουμε, τον τρόπο που σκεφτόμαστε. Σε τελική ανάλυση από τον τρόπο που ζούμε. «Το σώμα έχει τη δυνατότητα να αυτοθεραπεύεται, μεγάλη σημασία έχουν:

Η διατροφή, η κίνηση, το περιβάλλον, ο τρόπος ζωής και ο τρόπος σκέψης». Ιπποκράτης ο Κώος.

Νίκος Γ. Δαφόπουλος – Σύμβουλος Ορθού Τρόπου Ζωής & Διατροφής, Διπλωματούχος του Κέντρου Έρευνας CE.RE.D.OR -«Vie et Action» Γαλλίας.